کتاب رمان شنل

معرفی کتاب شنل

شاهکاری جاودانه از ادبیات روس! کتاب  شنل، داستان کوتاهی به قلم نویسنده‌ی شهیر روسی، نیکلای گوگول است. این اثر که نخستین بار در سال 1842 میلادی به چاپ رسید، درباره‌ی کارمند فقیر و نگون‌بختی به نام باشماچکین است که پس از صرفه‌جویی فراوان، برای در امان ماندن از زمستان سختِ شهر خود شنلی گران‌قیمت و اعیانی تهیه می‌کند، غافل از آنکه همین شنل قرار است بلای جان او شود…

درباره کتاب شنل:

آکاکی آکاکیویچ باشماچکین نام کارمندی دون‌پایه و فقیر در یکی از ادارات شهر سنت پترزبورگ است. او که سال‌ها به سختی کار کرده، حال در میانسالی با مستمری ناچیزی روزگار سر می‌کند؛ آنقدر ناچیز که گاهی کفاف اولیه‌ترین نیازهای زندگی‌اش را نیز نمی‌دهد؛ این در حالی است که در همان اداره‌ای که وی مشغول به کار است، کارمندان جوان بسیاری یافت می‌شوند که بدون سابقه‌ی کاری قابل توجه و بی‌هیچ هنر و مهارت خاصی، صرفا به واسطه‌ی رابطه‌ یا اصطلاحاً «پارتی بازی»، مدارج ترقیِ شغلی و اجتماعی را به سرعت طی کرده‌اند.

با این همه، آکاکی آکاکیویچ چندان در قید و بند این مسائل نیست. اختلاف طبقاتی و تفاوت سطح زندگی افراد برای او امری بی‌چون و چرا به شمار می‌رود؛ او قادر است تا پایان عمر به زندگی فقیرانه‌ی خود ادامه بدهد، به این شرط که دیگران او را به حال خود بگذارند و به قول معروف، کاری به کارش نداشته باشند.

اما اوضاع به آن شکل که دلخواه اوست پیش نمی‌رود، و فقر روزافزون او به مرور دستمایه‌ی شوخی‌های زننده‌ی همکارانش می‌شود؛ سوژه‌ی این شوخی‌ها بیشتر از هر چیز شنل مندرس اوست که از فرط استعمال رنگ و رویی برایش نمانده، و جابه‌جای آن پاره و پوسیده شده است. خلاصه که این شنل چنان بلای جان او می‌شود که برای آکاکی آکاکیویچ هیچ چاره‌ای نمی‌ماند و او سرانجام تصمیم می‌گیرد تا برای خود شنلی نو سفارش دهد. اما امان از بهایی که آدمی باید برای تهیه‌ی یک دست شنل آبرومند در سنت پترزبورگِ قرن نوزده بپردازد! بهایی که فقط به خالی کردن جیب فرد ختم نمی‌شود، بلکه حتی می‌تواند جان او را نیز به خطر اندازد. اما بهتر است که بیش از این درباره‌ی آنچه در داستان رخ می‌دهد سخن نگوییم و شما را از لذت مواجهه‌ی مستقیم با آن محروم نکنیم…

داستان کوتاه شنل (The overcoat)، اگر نه بهترین، دست‌کم مشهورترین اثر نیکلای گوگول، غول ادبیات قرن نوزدهم روسیه است. در بیان اهمیت این اثر همین بس که نویسنده‌ی بزرگی چون فئودور داستایوفسکی، بارها به ستایش از آن پرداخته و تأثیری غیرقابل انکار از سبک و دورنمایه‌ی آن گرفته است. طنز گزنده، شخصیت‌پردازی استادانه و برخورداری از درونمایه‌ی انتقادی، سه مولفه‌‌ی همیشه حاضر در تمام آثار گوگول‌اند که با هنرمندی تمام در داستان جاوادانه‌ی شنل نیز با یکدیگر ترکیب شده‌اند.

در نکوداشت کتاب شنل:

– انتشار داستان شنل در سال 1842 باعث آغاز فصلی جدید در ادبیات روسیه شد. (آمازون)

با نیکلای گوگول بیشتر آشنا شویم:

نیکلای گوگول (Nikolai Gogol) از پیشگامان رئالیسم انتقادی در ادبیات روسیه، در سال 1809 دیده به جهان گشود؛ او با آثاری که در طی نزدیک به چهل و پنج سال زندگی خود نوشت، تأثیری عمیق بر سبک و نگرش نویسندگان نسل‌های بعدی گذاشت. به گمان بیشتر منتقدین، طنز او خاص و بی‌تکرار و توانایی‌اش در قصه‌گویی کم‌نظیر بود. از مهم‌ترین آثار وی می‌توان بدین عناوین اشاره کرد: «کالاسکه، شنل، دماغ، یاداشت‌های یک دیوانه، نفوس مرده».

در بخشی از کتاب شنل می‌شنویم:

پتروویچ زیاد می‌اندیشید و متأهل بود. نمی‌توان گفت زنش زیبا بود، زیرا فقط سربازان در موقع دیدن او سبیل‌ها را تاب می‌دادند. هنگامی که آکاکی آکاکیویچ از پله‌های خانه‌ی پتروویچ بالا می‌رفت، نزد خود فکر می‌کرد که بیش از دو روبل اجرت تعمیر نخواهد پرداخت. این پله‌ها هم مانند همه‌ی پله‌های خانه‌های ارزان پترزبورگ پر از کثافت بود و بوی الکل می‌داد. در منزل باز بود. زن صاحبخانه مشغول سرخ کردن ماهی بود و آشپزخانه پر از دود شده بود. آکاکی آکاکیویچ از آشپزخانه عبور نمود. زن صاحبخانه او را ندید. بالاخره به اتاق پتروویچ رسید. پتروویچ روی یک میز رنگ‌نکرده، مانند پاشاهای ترک نشسته بود. دست‌های او بدترکیب و زشت بود. به گردن او چند تکه نخ آویزان بود و پارچه‌ی ژنده‌ای هم روی زانویش بود. او که می‌خواست سوزن را نخ کند و موفق نمی‌شد، اوقاتش تلخ شده بود…