کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران

معرفی کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران – جلد اول: از دوران باستان تا هجوم اسکندر

محمدتقی زهتابی در کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران – جلد اول، به بررسی تاریخ آذربایجان در قبل و بعد از اسلام می‌پردازد و به شما این فرصت را می‌دهد تا در دل تاریخ این مرز و بوم کنکاش کنید.

درباره‌ی کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران – جلد اول:

بیشتر آثاری که تا به الان درباره تاریخ ایران باستان به نگارش درآمده، با غرض ورزی‌ها و گرایش‌های آریامحورانه همراه بوده که نتیجه‌ی آن نیز چیزی جز غیرقابل اعتماد شدن این رسالات نبوده است! شاید هم اکنون زمان آن فرا رسیده که پژوهشگران و علاقه‌مندان به تاریخ باستان ایران جستجوهایی در این زمینه انجام دهند؛ زیرا دیگر نمی‌توان حقیقت‌های بزرگی که هر روز بیشتر از قبل نمایان می‌شوند را نادیده گرفت و پیوسته مطالب غیر علمى را تکرار نمود.

نویسندگان تاریخ ایران بیشتر اوقات سرگذشت این کشور را از زمان هخامنشیان آغاز می‌کنند. آنان معمولاً از قصد تمدن‌ها و اقوام کهن غیرآریایی ایران را که تا قبل از حضور هخامنشیان، فرهنگی بزرگ به وجود آورده بودند، نادیده می‌گیرند و این حقیقتی است که بعضی از مورخان بزرگ به آن اشاره کرده‌اند. برای مثال جرج کامرون در این زمینه چنین می‌گوید: تاریخ‌هایی که از ایران به نگارش درآمده‌اند با کوروش پارسی شروع می‌شوند و معمولاً با اسکندر مقدونی به پایان می‌رسند. متأسفانه اثر منحصر به فردی که به صورت جامع به تاریخ فلات ایران قبل از چیره شدن کوروش بر این سرزمین بپردازد در دست نیست و این مسئله‌ای بسیار دردناک است.

نکته‌ی تأسف برانگیز اینجاست که معتبرترین خاورشناسان پرآوازه جهان تلاش نموده‌اند تا فرهنگ ملی ما را به یک سری باورها و عقاید بی‌اساس آلوده نمایند و هویت اصلی و حقیقی ایران و ایرانی را به سقوط بکشانند.

کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران (‎The ancient history of Iranian Turks‬) جزو منابع با ارزش و بی‌مانند این سرزمین محسوب می‌شود. نویسنده در این کتاب ادعا دارد که از هفت هزار سال پیش ترکان در آذربایجان زندگی می‌کرده‌اند و ایلامی‌ها، کاسی‌ها، خزرها، لولویی‌ها، مادها و … را به عنوان افراد ترک آن زمان معرفی می‌کند.

محمدتقی زهتابی اظهار دارد: تمامی محققان تاریخ باستان ایران معتقدند که سومریان از آسیای میانه یعنی زادگاه اصلی ترکان به بین‌النهرین مهاجرت کردند.

در این کتاب آمده است که این قوم‌های ترک اختراعات مهمی مانند خط، چرخ و فلزات از خود به جای گذاشته‌اند. آنان بوده‌اند که روز را به 24 ساعت، ساعت را به 60 دقیقه و هر دقیقه را به 60 ثانیه تقسیم نمودند و سرانجام اقوام ترک بوده‌اند که برای نخستین بار قانونگذاری را در سرزمین خود وارد نمودند.

این کتاب ترجمه و خلاصه‌ای از جلد اول کتاب «ایران تورکلرینین اسکی تاریخی» است. به جرأت می‌توان گفت که زنده‌ یاد پرفسور زهتابى نخستین محقق ایرانى است که با پرهیز از تکرار ادعاهایى که در طول دهه‌هاى متمادى از سوى برخى عالمان مطرح شده، با همه توان خود به پژوهش در تاریخ واقعى ترکان ایران همت گمارده است، چنانکه مى‌توان تألیف وى را نقطه عطفى در تاریخ نگارى ایران به شمار آورد.

کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران – جلد اول برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به تاریخ ایران علاقه دارید، این کتاب برای شما مفید خواهد بود.

با محمدتقی زهتابی بیشتر آشنا شویم:

نویسنده‌ی این کتاب در سال 1302 متولد شد. زنده یاد محمدتقی زهتابی یکی از فعالان سیاسی، عضو سابق فرقه دمکرات و حزب بعث عراق می‌باشد و یکی از نویسندگان قومگرای ایرانی محسوب می‌شود. او همواره در این کتاب سعی داشته است تا هویت و تاریخ ترکان ایران را زنده نگه دارد.

در بخشی از کتاب تاریخ دیرین ترکان ایران – جلد اول می‌خوانیم:

یکى دیگر از اقوامى که مدت‌ها پیش از ورود آریاییان در این منطقه تمدنى پدید آورده‌اند اکدیان هستند. تمدن درخشان و شهرهاى بزرگى که توسط سومریان و ایلامیان در عراق و خوزستان پدید آمد، نظر اقوام سامى را که در غرب، جنوب و تا اندازه‌اى شمال صحراى عربستان مى‌زیستند جلب نموده و بتدریج آنان را بسوى سرزمین بین‌النهرین کشاند و سامیان به مرور به یکى از دو قوم اصلى این سامان تبدیل شدند. آنان در حدود سال‌هاى 2800 ق. م چنان نیرومند شده بودند که در برخى شهرهاى سومرى حائز اکثریت بوده و حکومت این شهرها را در دست داشتند. در سال مذکور شخصى بنام «مانیشتو» پاتسى (حاکم) اکد شد و با استفاده از مقام و موقعیت خویش عنان حکومت را از دست سومریان خارج ساخته و سلسله سامى کیش را بوجود آورد. على پاشا صالح درباره حاکمیت اکدیان در این دوره چنین مى‌نویسد:

«قوم دیگرى از نژاد سامى بنام اکدّى در شمال آن سرزمین (عراق. م) و در حدود بغداد امروز زندگانى می‌کردند. نزدیک پنج هزار سال پیش اکدیان بر سومریان دست یافتند و پادشاه ایشان “سَرگن” قلمرو خود را از مرز کرمانشاه تا شام و کرانه‌هاى دریاى روم گسترش داد و سیصد سال دوران فرمانروایى اکدیان دوام داشت تا سومریان باز قدرت یافتند و شهر لاگاش را پایتخت خود قرار دادند و بجاى زبان سامى که زبان اکدیان بود زبان سومرى رسمى شد».

بدستور سارگون همه قوانین و نوشته‌هایى که به زبان سومرى بود، به زبان سامى ترجمه شد. بعدها “آشور بانیپال” شاه آشور از این ترجمه‌ها نسخه بردارى کرده به آشور برد و بدینسان آن‌ها محفوظ ماندند.